Powszechnie coraz więcej mówi się o zdrowiu seksualnym, własnej cielesności i fantazjach. Mimo to, seksualność osób z niepełnosprawnością nadal jest tematem tabu. Osoby z niepełnosprawnościami (ruchowymi lub intelektualnymi) traktowane są bardzo często jako osoby pozbawione potrzeb seksualnych. Uważa się, że dla takich osób bliskość nie jest i nie powinna być ważnym aspektem w życiu.
Osoby z niepełnosprawnością intelektualną są często zależne od swoich opiekunów, z którymi spędzają większość czasu. Tym samym nie mają zbyt wielu okazji do rozwoju swojej tożsamości oraz odseparowania się od nich. Jako osoby gorzej radzące sobie w relacjach interpersonalnych, mają też mniejsze szanse na poznanie potencjalnego partnera. Co więcej, inne osoby postrzegają je jako niedojrzałe, dziecinne, gorzej radzące sobie z codziennymi czynnościami. Ich seksualność jest odsuwana na drugi plan. W efekcie osoby z niepełnosprawnością są bardzo często pozbawione jakiejkolwiek edukacji seksualnej. Co więcej, każdy przejaw ich seksualności jest traktowany jako coś dziwnego oraz dewiacyjnego.
Potrzeby seksualne osób z niepełnosprawnością intelektualną
U osób z niepełnosprawnością intelektualną nie stwierdza się ani mniejszego ani większego popędu seksualnego od osób bez niepełnosprawności. Różnica może polegać jedynie na większej trudności w hamowaniu oraz kontrolowaniu popędu i zachowań seksualnych. Wynika to z rozwoju psychoseksualnego oraz społecznego. Osoby z niepełnosprawnością bardzo często nie wiedzą w jaki sposób, kiedy i gdzie mogą realizować swoje potrzeby seksualne. Nierzadko otrzymują za takie zachowania kary bez żadnego wyjaśnienia.
Brak potrzebnej edukacji seksualnej, negowanie seksualności osoby przez jej środowisko (szczególnie rodzinne) oraz gorsze funkcjonowanie społeczne powoduje, iż osoby z niepełnosprawnościami kierują seksualność na własne ciało.
Należy pamiętać, że
- Żadna niepełnosprawność nie neguje istnienia potrzeb seksualnych. Zgodnie z Deklaracją Praw Seksualnych (uznaną przez WHO), każdy człowiek ma prawo do korzystania ze wszystkich praw seksualnych bez różnicowania ze względu na m.in. niepełnosprawność.
- Nie każda osoba z niepełnosprawnością intelektualną funkcjonuje w taki sam sposób. Osoby te mogą różnić się poziomem sprawności intelektualnej, przyczyną niepełnosprawności, a także kompetencjami w zakresie codziennego funkcjonowania (także w zakresie komunikowania się, świadomości siebie oraz swoich potrzeb itp.).
- Każda osoba ma prawo do rzetelnej edukacji seksualnej, poznania własnych potrzeb oraz realizowania ich.
Jeśli jesteś osobą z niepełnosprawnością oraz zauważasz u siebie trudności w sferze seksualnej / jesteś opiekunem takiej osoby i nie wiesz, w jaki sposób rozmawiać z nią o jej seksualności, warto, abyś porozmawiał ze specjalistą – seksuologiem.
Więcej naszych artykułów przeczytasz tu: https://pracowniaintymnosci.pl/blog/
